Cultuurwerkers slachtoffer van Vlaams-nationalistische politieke spelletjes
Donderdag 18 juni zou in het federaal parlement een voorstel gestemd worden om cultuurwerkers die momenteel zonder sociaal vangnet zitten, tijdelijk een werkloosheidsuitkering zouden kunnen krijgen. Extra zuurstof voor mensen die al 100 dagen zonder inkomen zitten. Een maatregel die meer dan nodig is en ook de nodige steun leek te hebben bij politici.
De hoop dat er een oplossing zou komen, werd tijdens de debatten snel onderuit gehaald. Het werd duidelijk dat N-VA samen met Vlaams Belang de kunstenaars opnieuw in de kou laat staan. Opnieuw, want vorig jaar kondigde minister-president Jan Jambon (N-VA) al verregaande besparingen in de cultuursector aan. Volgehouden actie vanuit de sector deed Jambon - tijdelijk - op zijn stappen terugkeren, tenminste wat betreft de cut van 60% op de projectsubsidies.
Concreet zouden kunstenaars en technici die in 2019 twintig dagen aan het werk waren of tien prestaties kunnen aantonen, toegang krijgen tot een werkloosheidsuitkering. Daarover was overlegd met verschillende belangenbehartigers uit de cultuursector. Het voorstel was ook al door de commissie Sociale Zaken geraakt.
Het water staat niet aan maar boven de lippen
De N-VA zocht en vond een uitstelmanoeuvre. Open VLD, CD&V en Vlaams Belang gingen akkoord met de oproep om het wetsvoorstel eerst te laten controleren door de Raad van State, waardoor de langverwachte middelen voor kunstenaars op de lange baan worden geschoven. De belangrijkste slachtoffers van dit uitstel zullen de flexwerkers zijn, die nu al in de meest precaire situatie zitten.
Andermaal is dit een slag in het gezicht van een sector die al maanden aan de alarmbel trekt. Het aantal massaal ondertekende petities van kunstenaars, technici en organisatoren van evenementen was haast niet bij te houden. Het is duidelijk dat het water ondertussen niet aan maar boven de lippen staat.
PVDA vraagt dan ook aan Premier Wilmès om woord te houden en de cultuursector te steunen. Door de corona-volmachten van haar regering te gebruiken, kan ze de nodige belissingen. In ieder geval heeft de (Vlaamse) cultuursector vorig jaar een belangrijke les geleerd: door in één front actie te voeren kan je politieke beslissingen omkeren. Ook nu ziet het ernaar uit dat Franstalige en Nederlandstalige artiesten elkaar vinden in één front.