Gaby Colebunders (Genk) en Frédéric Gillot (Luik) steken de taalgrens over
Gaby Colebunders, gemeenteraadslid voor de PVDA in Genk, krijgt de derde plaats op de Luikse Kamerlijst. Zijn strijdmakker Frédéric Gillot, momenteel volksvertegenwoordiger voor de PVDA in het Waals parlement, doet de omgekeerde beweging en komt in Limburg op de lijst. “Een duidelijk statement tegen het communautaire opbod”, zegt PVDA-voorzitter Peter Mertens.
Naar goede traditie zet de PVDA-kandidaten uit Vlaanderen op lijsten in Wallonië en omgekeerd. En niet de eerste de beste. Gaby Colebunders is gemeenteraadslid voor de PVDA in Genk en krijgt de derde plaats op de Kamerlijst in Luik. De voormalige vakbondsman bij Ford Genk maakt een reële kans om effectief een zetel in de wacht te slepen.
Een bewust statement tegen de nationalistische verdeel-en-heers-politiek, zegt PVDA-voorzitter Peter Mertens. “Gaby Colebunders en Frédéric Gillot leerden mekaar kennen toen de Fordfabriek werd gesloten in Genk en ArcelorMittal in Luik. De twee vakbondsmannen namen het voortouw in de strijd voor werk, ieder in zijn regio. Maar als er in Brussel betoogd werd, droegen ze mekaars spandoeken. Gaby en Frédéric zijn vrienden en hebben veel gemeen: allebei arbeider en syndicalist, allebei bekleden ze een mandaat voor de PVDA en ... allebei hebben ze een bloedhekel aan communautair gewauwel.”
“Ik heb dertig jaar de staalsector gewerkt, naast hooghovens. Ik ben moe en op”, zegt Fred Gillot, die afscheid neemt uit het parlement. “Maar ik wil nog één keer knallen. Gaby en ik gaan samen campagne voeren. Ik ga er alles aan doen om mijn strijdmakker te doen verkiezen, een arbeider in het parlement, een megafoon uit de Volksstraat in de Wetstraat.”
Naar aanleiding van de opmerkelijke ruil pleit de PVDA opnieuw voor een federale kieskring. “De steeds verdergaande splitsing van ons land leidt alleen maar tot versnippering en chaos. Wat hebben al die staatshervormingen ons opgeleverd? We hebben vier ministers van energie, en we hebben de duurste energiefactuur van West-Europa. We willen daarom een federale kieskring oprichten, zodat een deel van de Kamerleden verkozen wordt in een kieskring die het hele land omvat.”
“We hebben één gemeenschappelijke sociale geschiedenis in België. De arbeidersbeweging behaalde haar belangrijkste successen wanneer ze de verdeeldheid wist te verslaan en voor de eenheid van het hele land koos. Die eenheid willen wij herstellen”, zegt Gaby Colebunders.
“Of mensen nu Nederlands of Frans spreken, aan beide kanten van de taalgrens liggen mensen wakker van dezelfde thema’s: koopkracht, sociale oplossingen voor het klimaat, en eerlijke belastingen. Dat is wat wij met onze uitwisseling willen benadrukken. Fred en ik spreken dezelfde taal: de taal van het gewone volk.”