We brengen de PVDA dichter bij jou en jou dichter bij de PVDA.!

Download onze app

Maak kennis met Onno Vandewalle (27), de nieuwe volksvertegenwoordiger voor PVDA in het Vlaams parlement

Op 11 januari 2023 doet Onno Vandewalle zijn intrede in het Vlaams parlement. Hij vervangt er Tom De Meester, die na een burn-out heeft beslist om zich op de Gentse gemeenteraad en de nationale communicatiestrategie van de PVDA te concentreren. Vandewalle is lid van de nationale leiding van RedFox, de jongerenbeweging van de PVDA, en wil in het parlement vooral de stem van de jongeren vertolken. Hij woont samen met zijn vriendin in Gent, waar hij ook opgroeide. "De regering spreekt veel over jongeren”, zegt hij, “maar luistert ze ook naar ons?"

donderdag 5 januari 2023

Maak kennis met Onno Vandewalle (27), de nieuwe volksvertegenwoordiger voor PVDA in het Vlaams parlement

Vertel eens over jezelf?

Ik ben elke dag met jongeren bezig bij RedFox, de jongerenbeweging van de PVDA. In mijn vrije tijd ga ik graag naar de voetbal. Naar AA Gent, waar ik abonnee ben in de spionkop, maar ook naar andere mooie matchen. Een vriend uit Antwerpen heeft me een paar maanden geleden meegenomen naar de Bosuil. Zalig, die sfeer met andere supporters. Tijdens de match, maar zeker ook achteraf tijdens de derde helft met een pintje erbij (lacht). Sport is altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest. Ik mini-voetbal zelf ook graag met de Citadel Park Rangers in Gent, al ben ik nu jammer genoeg al een tijdje geblesseerd. Maar mijn comeback komt eraan dit jaar!  

Wat is jouw rol bij RedFox?

In 2019 ben ik actief geworden bij RedFox tijdens de grote klimaatbetogingen. En als ik zo terugkijk, ben ik best wel trots op het parcours dat we hebben afgelegd. Ik heb een nieuwe afdeling opgestart in Gent, die ondertussen een van de grootste van het land is. En samen met een sterke ploeg, met onze voorzitter Alice, Julien en Rani, hebben we een jongerenorganisatie opgebouwd die veel impact heeft. We gaan in de zomer met meer dan 200 jongeren uit alle hoeken van het land op kamp, we bieden gratis studiehulp aan tijdens de examens in zeven steden, organiseren een festival tegen racisme met duizenden jongeren en alle scholen in België hangen vol met onze stickers voor solidariteit met Palestina of tegen racisme. 

Jongeren willen meebouwen aan de samenleving, dat voel ik echt. Na de overstromingen in Verviers zijn we verschillende keren met bussen naar de regio van de Vesder gereden. Om kelders leeg te maken, kinderanimatie te voorzien voor kinderen van getroffen ouders, soep rond te brengen. Ik heb daar mensen leren kennen met wie ik vandaag nog altijd contact heb. De banden die je daar opbouwt zijn onvergetelijk. Dat zeggen onze jongeren ook.

Maar we voeren ook actie. Op 21 maart werden in meer dan 100 scholen actie gevoerd tegen racisme, daar hebben we met RedFox een sterke rol in gespeeld. Om je een idee te geven: op een dag kreeg ik telefoon van een jongere die me vroeg of ik haar anti-racistische magazines van RedFox kon doorsturen. Ze wilde in elke klas op haar school lesgeven over de geschiedenis van racisme. Dat is toch fantastisch? Als je jongeren de tools aanbiedt om zich te engageren, grijpen ze die kans met beide handen.

Ik geloof in de kracht van jongeren om zich te verenigen en een echte impact te hebben op onze samenleving. De rol van RedFox is ook om jongeren te helpen om zich volop te ontplooien als kritische, actieve, solidaire jongeren.

De kranten staan vol over de energiecrisis, klimaatcrisis, koopkrachtcrisis. Merk je de impact daarvan ook bij jongeren? 

Natuurlijk. Minstens even hard. En net als in de corona-crisis is er veel te weinig aandacht voor de situatie van jonge mensen. Jongeren zien thuis hoe moeilijk hun ouders het hebben om de facturen te betalen. "De speciallekes zijn verleden tijd", zeggen veel ouders. Ik krijg berichten van jongeren dat ze in ijskoude klaslokalen zitten omdat de school de gasfactuur niet meer kan betalen. Vinden we dat echt normaal? De school is volgens mij een collectieve omgeving waar jongeren in goede omstandigheden onderwijs moeten krijgen, no matter what.

Ik hoor ook van veel jongeren dat alles duurder wordt. Een dürüm bij mij in de Bevrijdingslaan in Gent is bijna 2 euro duurder geworden op een jaar tijd. En dan nog geraken die handelaars amper uit de kosten. Dat merken jongeren ook. 

En ook voor studenten en jonge werkenden is het vandaag niet simpel. Ik hoor steeds meer jongeren die een job hebben en toch niet genoeg aan de kant kunnen zetten om alleen te gaan wonen. Vroeger spaarden twintigers om een eigen huisje te kopen, vandaag komen ze amper rond. Eigenlijk financieren wij nu vooral de winsten van Engie-Electrabel. Zelfs jonge tweeverdieners hebben het moeilijk. Doe het maar eens als jong gezin. En op de wachtlijst voor een sociale woning staan ondertussen 170.000 gezinnen. En wat doet de Vlaamse regering voor al die mensen? Helemaal niets.

Wat wil jij in het Vlaams parlement gaan doen? 

Ik merk zoveel positief enthousiasme bij veel jongeren om dingen te veranderen. Deze generatie is een diverse generatie, een solidaire generatie, de generatie die op straat komt voor het klimaat, tegen racisme en seksisme. Jongeren snakken naar een andere wereld, dat geeft hoop. Dat wil ik in het parlement brengen.

Een belangrijk punt voor mij is dat jongeren recht hebben op ontspanning. Ik ben vroeger nog voetbaltrainer van jeugdploegen geweest, daar merk je hoeveel dat voor die gasten betekent. Maar tegenwoordig worden hobby's steeds duurder en voor veel sporten en hobby's zijn er lange wachtlijsten. Cinema's, theaters en festivals: overal slaan de prijzen op. We moeten echt garanderen dat alle jongeren toegang hebben tot sport, cultuur en ontspanning.

Rond veel thema's hebben jongeren het gevoel dat ze niet gehoord worden. Dat was zo tijdens de corona-crisis maar zeker ook vandaag. Ik wil me engageren om hun stem ook rond toegankelijke sport, ontspanning en cultuur te gaan brengen. Of rond onderwijs.

En dan is er natuurlijk de ongelijkheid in ons onderwijs. Jongeren met een moeilijke thuissituatie krijgen gewoon niet dezelfde kansen. En dan spreek ik nog niet over het misprijzen voor jongeren die een technische of beroepsrichting volgen. In plaats van respect te hebben voor de skills die die jongeren hebben worden ze als minderwaardig gezien. De impact daarvan is enorm. Ik vond dat gedicht dat de Antwerpse stadsdichter Ruth Lasters daarover gemaakt heeft fantastisch. Maar het Antwerps stadsbestuur vond het nodig om dat gedicht te censureren. Dat zegt toch alles over de manier waarop we naar jongeren kijken?

Ik hoor via RedFox ook elke dag van jongeren hoe groot het probleem van racisme is in onze samenleving. Dat is geen abstract gegeven, maar een dagelijkse, pijnlijke realiteit voor heel veel mensen. Ik wil mee een stem geven aan al die jongeren die iets willen doen tegen racisme en discriminatie. Binnen het parlement, maar ook met RedFox. Want uiteindelijk is dat de beste manier voor jongeren om hun stem te laten horen: zelf actie voeren, de handen uit de mouwen steken.

Je merkt het misschien wel: ik heb echt zin om erin te vliegen met Jos, Kim, Lise en de rest van de PVDA-ploeg in het Vlaams parlement. Het wordt een beetje rock ‘n roll, maar dat heb ik graag. (lacht)

Welk beeld heb je voorlopig van de Vlaamse regering?

Dat is niet moeilijk, ik denk hetzelfde beeld als de meeste mensen. Het is een regering die niets meer op orde krijgt. Je moet eens iemand op straat proberen vinden die positief is over de Vlaamse regering, ik wens je veel succes. "Sterke Jan" ging eens tonen wat Vlaanderen allemaal kan, maar die heeft vooral sterk geblunderd de afgelopen vier jaar. Ondertussen exploderen ongeveer alle wachtlijsten. Voor sociale woningen, maar ook voor  psychische hulp. Ik zie elke week jongeren die al maanden wachten op hulp terwijl ze in een heel moeilijke situatie zitten. Schrijnend.

Al het positief enthousiasme en engagement, de kracht van een positieve geest die ik zie bij jongeren mis ik bij deze Vlaamse regering. De jongeren van vandaag zijn de tegenpool van deze rechtse, bekrompen en inefficiënte regering. 

Het probleem is dat deze regering gewoon geen sociaal beleid wíl voeren. Ze kiest voor een hardvochtig rechts beleid. VOKA, de Vlaamse werkgeversorganisatie, is de echte baas van deze regering, dat zegt zelfs Bart De Wever. Deze regering is bijna gevallen omdat ze nòg harder wilde besparen op kinderbijslag, dat is het soort debatten dat je daar hebt vandaag. Met het leven van de werkende mensen zijn ze daar nog weinig bezig. Mensen zijn dat beu, ze zijn op zoek naar een alternatief. 

Wat doe je in je vrije tijd, naast het voetballen? 

Tijdens de corona-periode gingen we bijna elk weekend bij goede vrienden Jonas en Julie gezelschapsspelletjes spelen. En dat kon al eens tot de vroege uurtjes uitlopen bij ons. Ik ben sinds een goede maand ook peter geworden van een fantastisch klein meisje. Daar wil ik nu tijd in steken. Zoiets moet je goed doen!