Peter Mertens (PVDA): “Geef de vergeten slachtoffers van mensenhandel op Borealiswerf veilige huisvesting in woonzorgcentrum Sint-Maria in Berchem"
PVDA-gemeenteraadslid Peter Mertens reageert fors op het nieuws dat zeventien slachtoffers van de Borealiswerf al weken worden vergeten. De linkse partij vraagt het Antwerps stadsbestuur om huisvesting te voorzien in het woonzorgcentrum Sint-Maria in Berchem. “Het tart alle verbeelding dat de werkmannen die als lassers en pijpfitters in de Haven werkten en slachtoffer werden van mensenhandel, nog steeds niet op de steun van het Antwerps stadsbestuur kunnen rekenen. Sommigen onder hen hebben al weken geen enkel inkomen meer om van te leven. Ze staan nog steeds onder grote druk van de uitbuiters, die hen regelmatig komen afdreigen. Sinds vorige week hangt er hen bovendien een uithuiszettingsbevel boven het hoofd van burgemeester De Wever. Deze arbeiders hebben recht op een veilige haven en het is de lokale overheid die hiervoor garant staat”, aldus Peter Mertens.
Zeventien Bengaalse arbeiders die op de Borealiswerf slachtoffer werden van mensenhandel worden nu al een maand vergeten. Eind vorige week besliste Antwerpse burgemeester Bart De Wever bovendien dat het gebouw waar ze verblijven tegen 21 augustus ontruimd moet worden. Waar ze dan wél terecht kunnen, is onduidelijk.
PVDA wijst naar de verantwoordelijkheid van het Antwerpse stadsbestuur om degelijke opvang te voorzien voor alle slachtoffers die zich in deze zaak melden. “Het is aan de stad om veilige huisvesting te organiseren en gepaste maatregelen te nemen tegen zij die de slachtoffers tot op vandaag onder druk zetten en bedreigen. Dat is het minimum wat een bestuur kan doen voor mensen die onze gebouwen of fabrieken komen bouwen op een mensonwaardige manier”, aldus Peter Mertens.
Mertens verwijst naar de belofte van het Antwerpse stadsbestuur om ‘alle mogelijkheden te zullen gebruiken om hier gevolg aan te geven’: “Zo klonk het alleszins op 26 juli, toen de feiten van mensenhandel aan het licht kwamen. Drie weken later staan heel wat slachtoffers nog altijd in de kou en blijft er van de mooie woorden van het stadsbestuur niet veel over.”
Al weken schiet de opvang van de slachtoffers tekort. Vzw Payoke doet wat het kan, maar heeft noch de mensen, noch de middelen voor een crisis van deze omvang. Hun boodschap is duidelijk: “Samen met de andere hulporganisaties in Brussel en Wallonië begeleiden we zo’n 121 slachtoffers per jaar. Op 174 slachtoffers in één klap zijn wij helemaal niet voorzien. (…) We vragen de overheid dan ook dringend middelen vrij te maken om deze uitzonderlijke crisis het hoofd te kunnen bieden.”
PVDA brengt tenslotte nog in herinnering dat het niet helpen van slachtoffers van mensenhandel ingaat tegen de fundamentele principes van de Verklaring van de Rechten van de Mens: “Mensenrechten zijn een plicht van iedereen: regering, individu of maatschappelijk orgaan. Je hebt recht op leven, vrijheid en veiligheid. (artikel 3) Slavernij is verboden. (artikel 4) Als je onrecht is aangedaan, moet je rechtsbescherming krijgen. (artikel 8).”