PVDA wil dat eenzijdig verzoekschrift in een sociaal conflict onmogelijk wordt

In december blokkeerden de werknemers de toegangspoort van AB InBev in Leuven, Hoegaarden en Jupille. Werknemers konden binnen en buiten om te werken, maar vrachtwagens mochten de sites niet verlaten. De acties waren een reactie op de arrogante en onbuigzame houding van de directie. Die weigerde werk- en loongaranties te geven voor de komende vijf jaar en betaalt al jaren geregeld de lonen fout uit.

AB Inbev beweerde dat er sprake was van geweld en kreeg daarom bij de rechtbank in eerste instantie gelijk. De blokkade werd opgeheven. De vakbonden konden zich niet verweren, werden niet gehoord. Maar ze lieten het er niet bij, ze gingen in beroep en wonnen! Advocaat Jan Buelens is duidelijk: “De eerste beslissing werd vernietigd. De rechter besliste dat er geen aanleiding was voor het eenzijdig verzoekschrift. De argumenten die AB InBev aanhaalde, werden eveneens verworpen. Er was geen sprake van geweld of intimidatie. Werkwilligen werden niet gehinderd. Ook het argument van economische schade werd verworpen. Dat is nu eenmaal eigen aan een staking.”

AB InBev wil het recht op collectieve actie aanvallen

Het recht op collectieve actie is een grondrecht en mag slechts zeer uitzonderlijk worden ingeperkt. Door een eenzijdig verzoekschrift in te dienen, wordt enkel de werkgever gehoord, terwijl het over een sociaal conflict gaat tussen twee partijen. AB InBev misbruikt de procedure om haar gelijk te halen en manipuleert tegelijkertijd de werkelijkheid. De directie legde zelf de productie stil om te kunnen argumenteren dat er “met spoed” moest worden opgetreden. Ze stuurden zelfs werkwillige mensen naar huis, zodat ze hen niet zouden moeten betalen. Elke truc van de foor werd door de directie uitgespeeld om haar gelijk te halen.

De PVDA is zeer blij met deze uitspraak. “Dit toont heel duidelijk aan hoe problematisch zo’n eenzijdig verzoekschrift is. Het geeft macht aan een multinational om eenzijdig zijn verhaal te doen aan de rechtbank. De directie misbruikte de rechtbank om de eisen van de werknemers naast zicht te kunnen neerleggen. Zo kon de vakbond niet gehoord worden en kon AB Inbev flagrant liegen.” Gaby Colebunders, gewezen arbeider bij Ford en parlementslid voor PVDA is niet te spreken over deze manier van werken: “Het recht voor multinationals om zo'n eenzijdig verzoekschrift te kunnen indienen moet worden ingetrokken. Het recht op sociale actie moet worden gerespecteerd. Punt.”

Zonder bewijzen werden delegees valselijk beschuldigd van vandalisme en het gebruik van geweld, tot en met gijzeling. Ook klaagde AB InBev aan dat de acties gevolgen hadden voor het functioneren van het bedrijf. “Dat zal er nog maar aan ontbreken, dat acties alleen zouden mogen als er geen gevolgen zouden zijn voor AB InBev. Economische schade is net het doel van sociale actie. Gelukkig wordt dat ook expliciet gesteld in het vonnis van de rechtbank”, aldus Colebunders.

AB InBev vergelijkt werknemers met kinderen

Tijdens de zitting kwam de arrogantie van de werkgever duidelijk naar boven. Toen de advocaat van AB InBev geen argumenten meer vond, vergeleek hij de werknemers met zeurende kinderen waarvan de vader eerst het been stijf houdt om later toch toe te geven. Een schandalige vergelijking als je weet dat het de werknemers zijn die ervoor zorgen dat CEO Brito elk jaar langs de kassa mag passeren om enkele miljoenen euro’s loon op te strijken en dat groot aandeelhouder Alexandre Van Damme meer dan 17 miljard euro op zijn rekening heeft staan. Dit terwijl AB InBev er zelfs niet in slaagt om de lonen fatsoenlijk uit te betalen.