Lonen

De Vivaldi-regering heeft zonet beslist vast te houden aan de structurele blokkering van de lonen in ons land. "De regering ontneemt de hele werkende klasse alle vrijheid om te onderhandelen over haar rechtmatige deel van de koek. Dat op een moment dat de 5.000 grootste bedrijven in België hun winst verdubbelden tot 36 miljard euro. Dan alle lonen blokkeren op 0,0% is onrechtvaardig en in tijden van koopkrachtcrisis ook helemaal onverantwoord. De regering legt de eisen van de werknemers en hun vakbonden koeltjes naast zich neer", reageert PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw.

Vorige week hield eerste minister Alexander De Croo zijn State of the Union met de krachtlijnen van het beleid van de Vivaldi-regering voor de komende twee jaren. Hij begon met de woorden van de Amerikaanse President Ronald Reagan: “A government’s first duty is to protect the people, not run their lives.” De eerste taak van de overheid is mensen beschermen, niet hun leven overnemen. “Dát is de handschoen die deze regering opneemt: onze burgers, zelfstandigen en bedrijven bijstaan en beschermen. Maar laat ons als politici ook bescheiden blijven. In deze woelige tijden bestaan er geen mirakeloplossingen. De overheid kan de schok verzachten, maar ik besef zeer goed dat we niet alle zorgen kunnen wegnemen.” Voor de werkende klasse blijken de oplossingen effectief bescheiden, bijzonder bescheiden. Van de vele beloftes die de politieke partijen de laatste weken deden, blijft niet veel over. Woorden in de wind.

Het VBO (Verbond van Belgische Ondernemingen) maakt van de huidige crisis gebruik om zijn liberale ideologie door te drukken en de strijd van de vakbonden voor betere lonen te breken. Volgens het VBO is de "automatische loonindexering een ramp voor het concurrentievermogen van de bedrijven” en moeten we “de lonen bevriezen en de indexering stoppen, als we banen willen redden”. Een paar argumenten om de strategie van het VBO te dwarsbomen.