Openbare diensten

De besparingspolitiek van de regering Jambon raakt heel de samenleving. De woonbonus verdwijnt, ambtenaren liggen onder vuur en kritische kunstenaars worden monddood gemaakt. Maar het verzet groeit, van de vakbonden tot het sociale middenveld. Op 5 december komt er een grote protestmeeting op het Martelarenplein in Brussel.

De beweging tegen de regering-Jambon breidt uit. Na de VRT, De Lijn en de culturele sector roepen nu ook 118 organisaties uit het middenveld op tot acties. Het Vlaanderen van morgen kapot besparen, meneer Jambon? Da gade gij ni bepalen.

Wie de voorbije jaren bus of tram in Vlaanderen heeft genomen, heeft het geweten: de dienstverlening van De Lijn is er – om het zacht uit te drukken – niet bepaald op vooruit gegaan. Door het beleid van voormalig mobiliteitsminister Ben Weyts (N-VA) is het aantal klachten over de openbaar vervoersmaatschappij tot een historisch hoogtepunt gestegen. Wie dacht dat dit de nieuwe regering zou aansporen om voluit te kiezen voor een beter en goedkoper openbaar vervoer, heeft het echter mis. Zijn opvolgster Lydia Peeters (Open Vld) schakelt nog een versnelling hoger met de verrottingsstrategie van Weyts.

Koen Van Gerven, CEO van bpost, zal overeenkomstig de clausule van non-concurrentie een uittredingsvergoeding van 500.000 euro krijgen wanneer hij zijn job verlaat. Voor de PVDA een onfatsoenlijk bedrag. De partij eist dat de Raad van Beheer van bpost dat niet uitkeert en zal de minister van Telecommunicatie en de Post hierover interpelleren. “Gezien de sociale situatie en de slechte resultaten die Koen Van Gerven heeft geboekt, is het ondenkbaar dat hij opstapt en ook nog eens 500.000 euro zakgeld krijgt,” zegt Raoul Hedebouw. De linkse partij eist dat dat geld in het bedrijf geïnvesteerd wordt, om de werkomstandigheden van de postbodes te verbeteren.

Komt er een einde aan de dagelijkse ronde van de postbodes? Dat is in ieder geval wat de directie van bpost schijnt te willen. Ze kondigde aan deze zomer een nieuw systeem uit te testen waarbij de postbode slechts twee keer per week zou langskomen, behalve voor brieven met een duurdere priorzegel. De PVDA veroordeelt deze zware aanval op de universele dienst.

De staking bij De Lijn in Limburg was een overweldigend succes. Op verschillende stelplaatsen stonden stevige stakingspiketten en ook heel wat chauffeurs van onderaannemers staakten mee. Op de onderhandelingen kregen de vakbonden niet het minste resultaat. En dus steunen ze alle verdere acties vandaag en de komende dagen.

Op 9 januari raakte bekend dat Proximus 1900 medewerkers wil ontslaan om er daarna 1250 nieuwe aan te werven. Ook bij de onderaannemers, met name bij callcenters in België, staan 1500 jobs op de helling. De vakbonden bij Proximus organiseerden op dinsdag 15 januari een staking. Bij de stakingspost aan de Proximustorens bij het Noordstation Brussel  tekenden 2000 Proximusmedewerkers en solidaire syndicalisten present.

“Ongelijkheid is een politieke keuze.” Het nieuwe rapport van Oxfam over de schrijnende ongelijkheid in de wereld windt er geen doekjes om. Politici moeten eindelijk verantwoordelijkheid nemen. Over hoe ze dat moeten doen, is het rapport ook heel duidelijk: investeer in gratis openbare diensten en belast de superrijken.

De Belgische staat is hoofdaandeelhouder van Proximus. Maar omdat de telecomoperator het statuut van “autonoom overheidsbedrijf” heeft, kan de politiek niet tussenkomen in het beheer. De PVDA wil dat de regering of het parlement een beslissing van een overheidsbedrijf kan herroepen als die beslissing een ernstige bedreiging vormt voor het algemeen belang. En dat betekent ook als de belangen van de werknemers van het bedrijf in gedrang zijn.

PVDA-volksvertegenwoordiger Raoul Hedebouw reageerde onmiddellijk toen het (anti)sociale plan bij Proximus werd aangekondigd: “Dit is werkelijk onaanvaardbaar. Digitalisering moet dienen om het werk lichter te maken, niet om 2000 mensen op straat te zetten.” Als we naar de winstcijfers kijken, kunnen we gerust stellen dat het hier om beursgericht ontslag gaat. We kunnen ons bovendien vragen stellen bij de rol van de overheidsvertegenwoordigers bij Proximus.