Benjamin Pestieau : "Samen kunnen we een beweging opbouwen die Arizona kan doen terugkrabbelen"

Benjamin, hoe zou je de eerste zes maanden van de Arizona-regering beschrijven?

Benjamin Pestieau. Wat er gebeurt is indrukwekkend. Zelden riep een regering in zo'n korte tijd zoveel protest op. En dat is begrijpelijk: van in het begin heeft deze regering met Bart De Wever, Georges-Louis Bouchez en Maxime Prévôt besloten om onze pensioenen, onze sociale rechten, en onze loon- en arbeidsvoorwaarden aan te vallen. Waarom? Om de militarisering van de samenleving te financieren, én om cadeaus uit te delen aan de superrijken.

Hoe groot is de mobilisatie geweest tot nu toe?

Benjamin Pestieau. De cijfers spreken voor zich: bijna tien nationale mobilisaties in minder dan zes maanden, dat is ongezien in België. Het begon op 13 januari met 35.000 mensen in de straten van Brussel. Op 13 februari waren we met 100.000. Op 31 maart vond de grootste algemene staking van de afgelopen jaren plaats. Op 29 april waren er vakbondsacties in alle grote steden. Op 22 mei kwam de non-profit massaal op straat. En op 25 juni, vlak voor de vakantie, waren we opnieuw met 35.000 in Brussel. En dan zijn er nog de stakingen in het openbaar vervoer, in de luchthavens... En vergeet ook de mobilisaties tegen de medeplichtigheid van de regering aan de genocide in Palestina niet, waarbij op 15 juni meer dan 100.000 mensen op straat kwamen.

We zien dat er breed gemobiliseerd wordt.

Benjamin Pestieau. Zeker en vast. Werknemers uit de metaal, de chemie, de zorg, het onderwijs, de handel, de schoonmaak en vele andere sectoren kwamen in actie. Maar ook jongeren, de vredesbeweging, feministen, het middenveld, universiteiten, justitie en cultuurorganisaties. Allemaal samen tegen een regering die onze pensioenen wil afbreken om Amerikaanse gevechtsvliegtuigen te kopen, en onze lonen blokkeert om de zakken van aandeelhouders te vullen. De boodschap is duidelijk: Arizona is niet onze regering. Veel blablabla, maar als het erop aankomt is het de regering van de oorlog en van de rijken, niét van de mensen die het land doen draaien.

Welke specifieke maatregelen wekken woede op?

Benjamin Pestieau. De regering wil een pensioenmalus invoeren; ze wil ons dwingen om tot 67 te werken en vervroegd pensioen verhinderen. De regering wil onze nacht- en weekendpremies afschaffen. De regering blokkeert onze lonen, en die 500 euro extra die ze beloven zal er nooit komen. Deze regering wil onze pensioenen opofferen om massaal wapens te kopen bij Trump. Deze regering zaait angst, en kiest liever voor militaire escalatie dan voor dialoog, diplomatie en vrede.

Die miljarden voor defensie zijn niet alleen een aanval op onze sociale zekerheid: heel die logica van militaire escalatie brengt ons dichter bij oorlog. Meer wapens hebben nog nooit tot vrede geleid.

Sommigen begrijpen niet waarom we niet met 400.000 op straat staan.

Benjamin Pestieau. Dat is een legitieme vraag. Het is niet altijd makkelijk om de mensen om ons heen te overtuigen. De ernst van de maatregelen is niet altijd klaar en duidelijk. En wanneer het moeilijk is om de eindjes aan elkaar te knopen, vragen mensen zich soms af: waarom betogen als er toch niets verandert? Maar zoals we hebben gezien: als je collega's en kennissen de ernst van de geplande maatregelen begrijpen, dan zie je de woede en de actiebereidheid groeien. We moeten blijven uitleggen wat er op het spel staat, want De Wever en Rousseau proberen ons te misleiden met foute informatie.

Is de regering opgeschrikt door deze mobilisatie?

Benjamin Pestieau. We zijn sterker dan we denken. Deze regering is bang voor ons. De meeste wetsontwerpen zijn nog niet gestemd. Ze zijn al teruggekrabbeld op verschillende punten: de herinvoering van de carensdag is ingetrokken en ook de afschaffing van de drie ziektedagen zonder doktersbriefje is van de baan. Ze durven hun pensioenplan zelfs niet te presenteren in het parlement, want ze weten dat er geen draagvlak is bij de bevolking. De regering hoopt dat het protest stilvalt. Dat we op vakantie gaan en dat ze daarna haar plannen kan doorduwen.

Hoe moet het nu verder?

Benjamin Pestieau. Het protest is niet stilgevallen en zal dat ook niet doen. Vakbonden en middenveldorganisaties roepen daarom op om op 14 oktober nog massaler op straat te komen. Met als doel meer dan 100.000 mensen! Als je tot nu toe nog niet betoogd hebt, is 14 oktober de dag om dat wél te doen. Nu is het tijd om een zo groot mogelijke mobilisatie op te bouwen om de Arizona-regering te doen terugkrabbelen. Samen kunnen we de pensioenmalus tegenhouden, onze sociale zekerheid beschermen en onze nacht- en weekendpremies verdedigen. En we kunnen eindelijk sancties af te dwingen om de genocide op het Palestijnse volk te stoppen.

Nog een laatste boodschap?

Benjamin Pestieau. Op 14 oktober kunnen we samen sociale geschiedenis schrijven. Breng je collega’s, vrienden en familie mee. Jong en oud, uit Vlaanderen, Brussel en Wallonië, uit alle sectoren. Samen kunnen we druk zetten op deze regering die niet de onze is.