“Kwaadwillige belemmering” van onze democratische rechten

“Ik kom van de samenkomst ‘Syndicalisten, geen misdadigers’. Er was veel volk om de 17 Luikse syndicalisten te verdedigen”, zei Raoul Hedebouw, nationaal woordvoerder van de PVDA op dinsdag 21 september. “De solidariteit was op de afspraak en de boodschap was helder: de veroordeling moet doodeenvoudig geannuleerd worden.”

Verwelkomd met een enorme erehaag werden de 17 gehoord in het kader van hun beroep tegen de veroordeling, die gebaseerd is op artikel 406 van het strafwetboek: “kwaadwillige belemmering van het verkeer”. Volgens de woordvoerder van de linkse partij dient dat artikel “om de misdadigers van de weg te veroordelen, niet vakbondsmilitanten”.

Algemene aanval op syndicale rechten

Aanvankelijk mocht dit artikel inderdaad niet gebruikt worden tegen werknemers die voor hun rechten streden. Jan Buelens, advocaat arbeidsrecht en professor aan de ULB en de Universiteit Antwerpen, legt uit: “Dat artikel dateert uit de 19e eeuw en is aangescherpt na de Winterstaking van 1960. Na die massale staking, uit protest tegen de eenheidswet, heeft de regering ervan geprofiteerd om een wet uit de vorige eeuw uit te breiden, een wet die bepaalde dat het verboden was een spoorlijn te blokkeren. Dat verbod werd uitgebreid naar wegen. En daarom konden ze veroordeeld worden wegens ‘kwaadwillige belemmering van het verkeer’. Toen die wet in 1961 werd uitgebreid, eisten de socialistische parlementsleden dat ze niet tegen het stakingsrecht gebruikt zou worden. De andere politieke families stemden daarmee in, ze zou niet gebruikt worden om tegen het stakingsrecht in te gaan. Maar vanaf 2014 beriep het openbaar ministerie zich wel op dat artikel om vakbondsmensen politiek en strafrechtelijk aan te vallen.”

De beslissing om dit artikel in te zetten, is niet onschuldig. Het hoort thuis in een algemene aanval op syndicale en democratische rechten, zoals Thierry Bodson, voorzitter van het ABVV en één van de 17 veroordeelden, onderlijnde: “Deze veroordeling is ernstig. Het zijn de syndicale rechten en het recht om te manifesteren die aangevallen worden. Deze veroordeling mag geen schoolvoorbeeld zijn. Het gaat hierbij ook om een democratische kwestie. De democratie is niet alleen het stemrecht, ze is ook het recht van werkende mensen om zich te laten horen.”

Zonder blokkade geen sociale verworvenheden

Joel Thone, voorzitter van ABVV Luik, was eveneens duidelijk: “Bedankt om hier vanuit alle hoeken van het land aanwezig te zijn. De rechtbank wil onze syndicale organisatie veroordelen. Wat hier gebeurt, is bijzonder belangrijk. En onaanvaardbaar. We zullen tot het uiterste gaan om deze veroordeling te verhinderen.”

Want, zoals Jan Buelens zegt: “Een efficiënte actie, en aan dat soort acties hebben we onze sociale verworvenheden te danken, is niet mogelijk zonder blokkade. Zonder het tegenhouden van het verkeer zouden we geen sociale wetten hebben.”

Deze aanvallen gaan verder dan de vakbonden. Elke burger kan erdoor geraakt worden. Als bijvoorbeeld een oudervereniging een onveilig kruispunt wil aankaarten en een sensibiliserende actie houdt op straat, kunnen de deelnemers daarvoor veroordeeld worden.

Raoul Hedebouw besluit: “Wij zijn met heel ons hart bij onze kameraden van de vakbond. We laten niet los!”