We brengen de PVDA dichter bij jou en jou dichter bij de PVDA.!

Download onze app

“Samen houden we de pensioenhervorming van de regering-De Wever-Rousseau tegen”

Toespraak van PVDA-voorzitter Raoul Hedebouw tijdens ManiFiesta, het Feest van de Solidariteit, op 13 september 2025.

vrijdag 12 september 2025

Raoul Hedebouw op de Main Stage van ManiFiesta.

Deel deze video op Instagram en Facebook

Dag ManiFiesta! 

Wat is het fantastisch om hier weer te zijn! 

Kijk om jullie heen - we zijn hier met meer dan 15.000 dit weekend in Oostende. Merci om van ManiFiesta zo’n groot volksfeest te maken. Twee dagen de wereld zoals hij zou moeten zijn. 

Mag ik beginnen met een groot applaus te vragen voor alle vrijwilligers, sprekers en artiesten die dit mogelijk maken!

Dit is geen jaar als alle andere: sinds januari is er een permanente verzetsbeweging tegen de regering-De Wever-Rousseau.

ManiFiesta komt dit jaar op een bijzonder moment. Een belangrijk moment voor de sociale strijd. Dit is geen jaar als alle andere: sinds januari is er een permanente verzetsbeweging tegen de regering-De Wever-Rousseau. Vorige week kwamen in Brussel meer dan 110.000 mensen op straat voor Gaza. Volgende maand zullen in diezelfde straten van Brussel opnieuw tienduizenden mensen betogen tegen de antisociale maatregelen van de regering-De Wever-Rousseau. 

En er is niet alleen in België protest. Vorige woensdag blokkeerde de Franse werkende klasse het land uit protest tegen de politiek van Macron, de president van de rijken. En steeds meer landen van het Zuiden rechten de rug en stellen de huidige wereldorde ter discussie.

Jullie zien het, ManiFiesta valt dit jaar op een bijzonder moment. En dit is dan ook de plek waar mensen die actief zijn in de strijd, elkaar kunnen ontmoeten. Om ervaringen uit te wisselen. Om te debatteren. Om samen te feesten. ManiFiesta staat op het kruispunt van al die strijdbewegingen. ManiFiesta voedt er zich mee. En als al die strijdbewegingen samenkomen, dan kunnen we winnen!

Pensioendiefstal. Dat is wat de regering-De Wever-Rousseau met Mieke doet: pure pensioendiefstal.

Ik wil jullie daarom het verhaal vertellen van iemand die deze strijd aan den lijve ondervindt: Mieke uit Vilvoorde. Mieke heeft haar hele leven hard gewerkt als huishoudhulp bij verschillende gezinnen. Eerst voltijds, de laatste jaren halftijds. Want na al die jaren zwaar tillen en poetsen beginnen je gewrichten te verslijten hé. Acht operaties heeft ze al achter de rug.

Normaal kan Mieke op 63 jaar stoppen. Met 1.500 euro pensioen. Da's gene vette hé. Maar deze regering wil haar een malus opleggen: 300 euro minder pensioen. Elke maand. Voor de rest van haar leven. Ze zou dan moeten rondkomen met 1.200 euro. Ik heb daar maar één woord voor. Pensioendiefstal. Dat is wat de regering-De Wever-Rousseau met Mieke doet: pure pensioendiefstal.

En Mieke is niet de enige. De regering wil iederéén verplichten om tot 67 jaar te werken. Onze beste jaren afpakken, dat willen ze doen– zonder dat er ook maar één specifieke maatregel voor de zware beroepen is. Ze willen ons doen werken tot we erbij neervallen. Zoals mijn kameraad en onze pensioenspecialist Kim De Witte het zo scherp verwoordt in zijn nieuwe boek: “Werk, zwijg & sterf”, dat is hun logica.

De politici zitten in hun eigen bubbel en hebben natuurlijk gemakkelijk praten. Zij zitten er warmpjes bij.

De regering denkt dat jullie allemaal tot 67 jaar kunnen en willen werken. Wij denken van niet. Daarom hebben we een grote bevraging over de pensioenen gelanceerd. Download onze app op je smartphone en vul die Pensioenbevraging in. En laat ze ook invullen door je collega’s en iedereen in je omgeving. Zodat wij jullie mening luid en duidelijk kunnen overbrengen aan al die politici daar in hun pluchen zetels in de Wetstraat.

Ons pensioensysteem het gulste ter wereld? In welke wereld leeft Conner Rousseau eigenlijk om zoiets te durven zeggen?

Geloof ze niet, al die politici met al hun leugens. En er is er één die daar kampioen in is. Een voorzitter die er nogal autoritaire trekjes op nahoudt. Jullie zeker wel over wie ik het heb hé? Ja, Georges-Louis Bouchez. 

Vorige week zat ik nog met hem in een debat bij RTL. Hij komt daar aan met zijn dikke Mercedes van 100.000 euro. Het debat begint en de journalist stelt een vraag over de situatie van de verpleegsters. Ik zeg meteen: ‘Het is onmogelijk dat zij kunnen werken tot hun 67ste.’ Waarop Bouchez mij antwoordt: ‘We laten de mensen toe op hun 60ste met pensioen te gaan als ze 42 jaar gewerkt hebben.’

Laten we dat eens door de leugendetector halen. Meneer Bouchez, om recht te hebben op dat vervroegd pensioen, op welke leeftijd moet een verpleegster dan zijn begonnen? 60 jaar min 42 jaar… dat is 18 jaar. Dus volgens u moet een verpleegster al op haar 18de beginnen werken. Vindt u zelf niet dat er een stukje van de puzzel ontbreekt, meneer Bouchez? De opleiding tot verpleegkundige duurt vier jaar. En verpleegster kan dus ten vroegste op haar 22ste beginnen werken!

Bouchez vertelt eender wat om zijn beleid erdoor te duwen. En hij is niet bang om daarbij te liegen, recht in het gezicht van miljoenen Belgen.

Maar meneer Bouchez, uw leugens pakken niet meer. Steeds meer werkende mensen zien dat uw woorden mijlenver afstaan van hun realiteit.

En precies daarom zal het protest in de komende weken nog groeien. We gaan u doen terugkrabbelen en we gaan uw pensioenhervorming tegenhouden.

Nee, beste vrienden, geloof de leugens van de regering over onze pensioenen niet. In Humo zei Conner Rousseau twee weken geleden: “Ons pensioensysteem is het gulste ter wereld.” Het gulste van de wereld! Maar in welke wereld leeft Conner Rousseau eigenlijk om zoiets te durven zeggen?

Onze pensioenen zijn al van de laagste van West-Europa! Een werknemer krijgt gemiddeld 1.523 euro netto pensioen in ons land. Daar kan je nog geen kamer in een rusthuis van betalen! Dat is 300 à 400 euro minder dan in landen als Frankrijk of Nederland.En dan willen De Wever en Rousseau onze pensioenen nóg lager maken. Awel, wij zeggen hier op ManiFiesta: die pensioendiefstal gaan wij niet laten passeren!

Voor onze pensioenen hebben ze geen geld. Maar om wapens en F-35’s te kopen, hebben ze wel geld gevonden. En geen klein beetje: 34 miljard euro.

De regering probeert ons wijs te maken dat er geen keuze is. Ze zeggen: “We hebben geen geld. We moeten besparen. We kunnen niet anders. Onze pensioenen zijn niet betaalbaar.”

Nee, beste vrienden. Onze pensioenen zijn perfect betaalbaar. Frankrijk en Oostenrijk betalen in verhouding vandaag al meer aan pensioenen dan wij zullen moeten betalen over 50 jaar. Als zij dat vandaag al kunnen, waarom zouden wij dat morgen niet kunnen?

Voor onze pensioenen hebben ze geen geld. Maar om wapens en F-35’s te kopen, hebben ze wel geld gevonden hé. En geen klein beetje. 34 miljard euro, beste vrienden en kameraden. Alsof het niets is. Dat maakt één ding duidelijk: het gaat niet over geld, het gaat over politieke keuzes.

En het is ongelooflijk dat Conner Rousseau die keuzes zo sterk ondersteunt. Zonder de stemmen van Vooruit zouden ze al die hervormingen gewoon niet kunnen doorvoeren.

Onze gepensioneerden moeten op hun kin kloppen, maar als Trump met zijn vingers knipt en eist dat we meer wapens in Amerika gaan kopen, zodat de Amerikanen kunnen focussen op hun Koude Oorlog met China, dan is het direct van: ‘Natuurlijk meneer Trump. Het zal wel zijn, meneer Trump. U moet het maar te vragen, meneer Trump.’

Die oorlogen gingen helemaal niet over democratie of over mensenrechten. Dat waren oorlogen voor het geld: voor de olie in Irak, voor de grondstoffen in Afrika en nu voor de zeldzame metalen in Oekraïne.

En wat staat er bovenaan het boodschappenlijstje van 34 miljard van onze regering? 11 nieuwe F-35's. Amerikaanse bommenwerpers.
Die F-35's, dat zijn geen verdedigingswapens hé, beste vrienden. De regering wil dat ons land kan deelnemen aan NAVO-oorlogen over de hele wereld. Op een moment dat er gevaar is voor verdere escalatie. Minister van Defensie Theo Francken schrijft het zelf zwart op wit: hij wil “strategische doelen diep in vijandelijk gebied vernietigen”.

Hij noemt het zelfs “oorlogen uit noodzaak”. Maar wat was de noodzaak bij de oorlogen in Afghanistan, in Irak, in Libië, aan de militaire acties in Afrika en in het Midden-Oosten. Dat ging helemaal niet over democratie of over mensenrechten. Dat waren oorlogen voor het geld: voor de olie in Irak, voor de grondstoffen in Afrika en nu voor de zeldzame metalen in Oekraïne. Voor de winsten van de grote multinationals, terwijl gewone mensen, zowel hier als ginder, de prijs betalen. 

Dat is dus de maatschappijproject van De Wever en Bouchez: een samenleving op maat van de rijken en van de oorlogsstokers. Mieke uit Vilvoorde moet doorwerken tot 67 jaar zodat Theo Francken zijn bommenwerpers kan kopen. Besparen in de zorg, op het openbaar vervoer, op het klimaat, op ontwikkelingssamenwerking en op opvang van de slachtoffers van die oorlogen om ook nog meer fregatten en tanks te kunnen kopen. Tegen dat maatschappijproject zeggen wij hier op ManiFiesta ‘nee’. Investeer in onze samenleving, investeer in vrede en niet in oorlog.

Samen kunnen we de pensioenhervorming van de regering tegenhouden. Samen met de brede sociale beweging. Want als we samen staan, kunnen we winnen!

We gaan ons dus niet zomaar laten doen. Want vergeet niet, beste vrienden: er is nog niets definitief beslist – er is nog geen enkele pensioenmaatregel gestemd. De teksten zijn zelfs nog niet ingediend. Na de grote betoging van 25 juni moest de regering al toegevingen doen. Bijvoorbeeld over de jaren van technische werkloosheid die ook meetelden voor de pensioenmalus. Geloof hen dus niet als ze zeggen dat het toch geen zin heeft om op straat te komen.

In landen als Kroatië en Canada heeft de sociale beweging al kunnen winnen. Daar is de pensioenleeftijd opnieuw verlaagd van 67 naar 65 jaar. Als het daar kan, dan kan het ook hier!

Beste kameraden, beste vrienden, daarom moeten we allemaal op straat komen op 14 oktober, op oproep van de vakbonden. Neem je collega's, familie en vrienden mee. Samen kunnen we de pensioenhervorming van de regering tegenhouden. Samen met de brede sociale beweging. Want als we samen staan, kunnen we winnen!

Nee, meneer De Wever, wat Israël in Gaza doet, is geen geruis, dat is een genocide. En wij zullen niet rusten tot daar een einde aan komt.

Zoals Peter het daarnet al krachtig verwoordde: ManiFiesta is natuurlijk ook een plaats van solidariteit met het Palestijnse volk. Dat is altijd al zo geweest, maar dat is het vandaag nog meer dan ooit. Israël zegt het nu gewoon openlijk: het wil de Palestijnen weg uit de Gazastrook om Palestina verder te kunnen koloniseren. En de VS en Europa, die blijven Israël steunen, want Israël dient hun belangen en dus mag het doen wat het wil.

aar Netanyahu en zijn genocidaire regime waren één ding vergeten. Eén ding dat ze niet hadden kunnen bedenken. Dat miljoenen mensen over de hele wereld dat niet zomaar zouden laten passeren. Dat er enorme betogingen zouden komen van Londen tot Caïro tot Brussel. Dat studenten wereldwijd in actie zouden komen. Dat honderden mensen op de flotilla zouden varen om de blokkade van Gaza te doorbreken. Dat mensen hun stem zouden blijven laten horen op sociale media, elke week opnieuw op straat zouden komen in hun gemeente. En dat hier in België in juni en in september meer dan 110.000 mensen op straat zouden komen.

Ja, daar mag applaus voor zijn! 

En weten jullie nog wat Bart De Wever toen zei? Weten jullie het nog? Dat hij zich niet zou laten afleiden door dat ‘geruis uit de buitenwereld’. 

Geruis uit de buitenwereld.

65.000 doden in Gaza, is dat ‘geruis uit de buitenwereld’?

Ambulanciers en journalisten doelbewust executeren, is dat ‘geruis uit de buitenwereld’?

2 miljoen mensen uithongeren en uit hun huizen verdrijven, is dat ‘geruis uit de buitenwereld’?

Als dat voor u geruis is, meneer De Wever, dan scheelt er iets grondig met uw oren. Wat Israël in Gaza doet, dat is geen geruis, dat is een genocide en wij zullen niet rusten tot daar een einde aan komt.

Beste vrienden, beste kameraden, het is alleen dankzij die druk, die aanhoudende druk van onderuit, dat de regering is gedwongen om vorige week voor het eerst maatregelen te nemen tegen Israël. Maar laat ons duidelijk zijn: die maatregelen zijn volstrekt onvoldoende en hypocriet. 

Dat zeggen wij niet alleen met de PVDA, dat hebben vorige week opnieuw 110.000 mensen gezegd in Brussel. Het is tijd voor een boycot, sancties en desinvesteringen voor de schurkenstaat Israël. Dat is hoe we destijds de apartheid in Zuid-Afrika op de knieën hebben gekregen en dat is hoe we nu de apartheid, de bezetting, de kolonisatie en de genocide in Palestina zullen stoppen.

Heel veel mensen zoeken naar alternatieven. En dat alternatief hebben wij te bieden: het socialisme, de samenleving voor de werkende klasse, voor sociale rechtvaardigheid en voor vrede. 

Beste vrienden, beste kameraden. Dit is geen jaar als alle andere. De wereld is aan het kantelen. 

De almacht van de Verenigde Staten wankelt, de Europese Unie zinkt weg in crisis. In zo’n instabiele context grijpen reactionaire krachten natuurlijk hun kans om het gif van verdeeldheid, nationalisme en racisme te verspreiden. Maar dit is tegelijk ook een moment waarop ons kamp – dat van de marxistische linkerzijde – grote vooruitgang kan boeken in de strijd en in het bewustzijn van de werkende klasse en de jeugd.

Heel veel mensen zijn boos, voelen zich verloren en zoeken naar alternatieven voor het huidige maatschappelijk model. En dat alternatief hebben wij te bieden: het socialisme, de samenleving voor de werkende klasse, voor sociale rechtvaardigheid en voor vrede. 

De vraag is: wie komt er sterker uit deze crisis? Dat hangt af van ons. Van ons engagement. Van elk gesprek met collega’s, buren en vrienden. Van elke actie, elke staking, elke samenkomst. Van elke video die we online zetten. Tienduizenden kleine daden van verzet maken samen het verschil.

Wij hebben de kracht van de waarheid aan onze kant. Want hoezeer de propagandamachines van de rechtse partijen ook beweren dat het anders is: het kapitalisme kan de sociale, ecologische en democratische problemen van onze tijd niet oplossen.

Het is aan ons om de geschiedenis te versnellen. 
Het is aan ons om ons lot in eigen handen te nemen. 
Het is aan ons om vandaag en morgen kleine overwinningen te boeken, om overmorgen de grote overwinningen binnen te halen.

ManiFiesta, de strijd gaat door!