Pensioenmalus treft helft van het zorgpersoneel
Uit cijfers die de PVDA opvroeg bij minister van Pensioenen Jan Jambon (N-VA) blijkt dat 44% van het zorgpersoneel een pensioenmalus krijgt bij vervroegd pensioen. De PVDA eist dat de maatregel geschrapt wordt. “Een paar jaar geleden klapte iedereen nog voor de helden van de zorg. Vandaag worden ze bedankt met een financiële sanctie,” zegt pensioenspecialist en PVDA-Kamerlid Kim De Witte.
De zogenaamde pensioenmalus is een stok achter de deur van de Arizona-regering om mensen tot 67 jaar te doen werken. Wie vervroegd met pensioen gaat en niet aan bepaalde voorwaarden voldoet, verliest in de toekomst tot 5% pensioen per jaar dat hij of zij vroeger stopt dan 67 jaar. “De voorwaarden zijn bijzonder streng. Je moet minstens 35 jaar gewerkt hebben, met elk jaar minstens 156 effectief gewerkte dagen, en in totaal 7.020 dagen over de hele loopbaan. Ziekte telt niet mee. Die periodes worden afgestraft, met een malus die kan oplopen tot 25%”, legt De Witte uit.
Bijna de helft van de zorgverleners wordt hiervan het slachtoffer. Eén van hen is Ann Delaere uit West-Vlaanderen. Ze begon op haar zestiende in een textielfabriek. Acht jaar later ging ze aan de slag in een magazijn voor papier- en kantoormateriaal, waar ze zestien jaar werkte. Drie keer werd ze arbeidsongeschikt verklaard. In 1991 onderging ze een zware rugoperatie en bleef tot 1993 in invaliditeit. In 2003 moest ze stoppen omdat het werk te zwaar werd tijdens haar zwangerschap. In 2009 volgde opnieuw een ingreep aan haar rugprothese.
Toch bleef Ann niet bij de pakken zitten. In 2012 begon ze een opleiding tot verpleegkundige, een knelpuntberoep dat haar ware roeping werd. Sinds 2015 werkt ze als nachtverpleegkundige, vandaag nog steeds halftijds met behoud van rechten.
Op 1 mei 2027, na 44 jaar werken, zou Ann op pensioen kunnen gaan. Ze is dan 60 jaar. Haar pensioen zou 1.707,94 euro netto bedragen. Maar de Arizona-regering telt haar jaren van ziekte en opleiding niet mee. En dus krijgt Ann, ondanks haar 44 jaar arbeid, een levenslange malus van 12%. Dat betekent: een verlies van 205 euro netto elke maand voor de rest van haar leven.
“Anns verhaal toont wat de echte bedoeling is van deze regering,” zegt De Witte. “Mensen tot 67 jaar aan het werk houden, koste wat het kost. Nochtans is dat onmogelijk voor veel mensen. Zie je een verpleegkundige op 67 jaar nog mensen optillen om te wassen?”
“Partijen als Vooruit en Les Engagés profileren zich als partijen van de zorg, maar dat strookt niet met hun daden,” besluit De Witte. “Ze straffen mensen die jarenlang in de zorg hebben gestaan. Ann heeft 44 jaar gewerkt, sprong telkens opnieuw recht na ziekte, schoolde zich om tot verpleegkundige – en moet het met 205 euro minder doen dankzij Arizona. Dat is onbegrijpelijk. Deze asociale maatregel moet van tafel.”
