13 miljard minder voor de lonen, 13 miljard meer voor de winst
De afgelopen tien jaar is het deel van de rijkdom gecreëerd door arbeiders (toegevoegde waarde) dat naar lonen gaat sterk verlaagd, terwijl het deel voor de aandeelhouders is ontploft. Dat toont de analyse van de nieuwste studie van de studiedienst van de PVDA.
De balans is duidelijk: er is 13 miljard minder voor lonen en 13 miljard meer voor de winst van bedrijven. Die cijfers, die van de Nationale Bank van België (BNB) komen en die de studiedienst van de PVDA analyseerde, tonen hoe de toegevoegde waarde van niet-financiële bedrijven wordt verdeeld tussen arbeid (brutolonen en werkgeversbijdragen aan de sociale zekerheid) enerzijds, en kapitaal (winst van het bedrijf vóór diverse aftrekken) anderzijds.
Deze scheeftrekking heeft directe gevolgen op het leven van mensen. De studiedienst van de PVDA schat dat "als de werkende mensen vandaag hetzelfde deel van de koek zouden krijgen als tien jaar geleden, er 12,8 miljard euro beschikbaar zou zijn om de pensioenen te financieren en de lonen te verhogen."
De politici die ons vertellen dat er geen geld is voor onze pensioenen, zijn dezelfde mensen die de sociale zekerheid de voorbije tien jaar systematisch hebben afgebouwd.
Voorzitter PVDA en volksvertegenwoordiger in de Kamer
Volgens Raoul Hedebouw zou de herverdeling van die 12,8 miljard euro niet alleen het pensioensysteem perfect betaalbaar maken, maar ook loonsverhogingen voor werkende mensen mogelijk maken.
Overdracht van arbeid naar kapitaal
Deze verschuiving is geen toeval. Het gaat om een structurele overdracht van toegevoegde waarde van arbeid naar kapitaal, doelbewust georganiseerd door opeenvolgende regeringen. De Zweedse coalitie onder N-VA en MR, en vervolgens de Vivaldi-regering, namen maatregelen die tot dit resultaat hebben geleid: indexsprongen, loonblokkeringen, aanzienlijke verlagingen van de werkgeversbijdragen aan de sociale zekerheid — waaronder de beruchte taxshift... De huidige Arizona-regering zet deze strategie van sociale afbraak voort.
Raoul Hedebouw gaat verder: "De realiteit is dat de werkende klasse een ommezwaai van 180° nodig heeft. De pensioenmalus, het afschaffen van het brugpensioen en de aanval op premies voor nachtwerk en overuren gaan de situatie nog verergeren. Als we ons deel van de koek willen krijgen, moeten we de wet van de loonblokkering herbekijken. Vakbonden moeten kunnen overleggen om collectieve loonsverhoging bovenop de index te verkrijgen. Maar de regering moet ook stoppen met cadeautjes te geven aan grote bedrijven: subsidies, minder werkgeversbijdragen, fiscale cadeau's zonder enige compensatie op vlak van werkgelegenheid."
De realiteit van deze cijfers zegt dat het hoog tijd is dat de werkende klasse opnieuw het deel van de koek krijgt dat haar toekomt. De eerlijke verdeling van de rijkdom die door arbeid wordt gecreëerd blijft een centrale vraag in het huidige sociaal-economische debat.
