Ze hebben niet gezien hoe de illegale oorlog tegen Irak in 2003 de geloofwaardigheid van de Verenigde Staten als zogenaamde leider van de wereld definitief heeft ondermijnd. Dat was een eerste breukmoment, dat gevolg werd door de illegale interventies in Libië en Afghanistan.
Ze hebben niet gezien hoe de financiële crisis van 2008 de geloofwaardigheid van de westerse financiële instellingen ondermijnd heeft, en terecht. Dat was een tweede breukmoment.
Ze hebben niet gezien hoe aan de andere kant van de wereld de BRICS werd opgericht, de samenwerking tussen Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika, in reactie op die globale financiële crisis.
Ze hebben niet gezien hoe de rest van de wereld anders reageert op de oorlog in Oekraïne, dan het Westen. En dan bedoel ik niet de veroordeling van de invasie in Rusland, een schending van het internationaal recht, een schending van de soevereiniteit van Oekraïne. In het globale Zuiden weet men maar al te goed hoe belangrijk soevereiniteit is.
Ik spreek over de sancties, dat is een derde breukmoment. Economische sancties, embargo, het afsluiten van het interbancaire systeem SWIFT en het bevriezen van de reserves van de centrale bank. Iedereen weet dat al die sancties morgen ook tegen andere landen kunnen worden gebruikt, en in feite al jarenlang worden gebruikt tegen verschillende landen, denk maar aan het misdadige embargo en de blokkade tegen Cuba.
Met die breukmomenten, de oorlog tegen Irak in 2003, de financiële crisis in 2008, de pandemie in 2020, en de oorlog in Oekraïne in 2022 is onze wereld grondig veranderd.