“Het cijfergegoochel tegen een van de grootste betogingen die ik ooit heb meegemaakt”

“Ik ben al bijna veertig jaar actief en heb in die tijd heel wat betogingen meegemaakt. Wat we vandaag zagen, hoort zonder twijfel bij de categorie van de zeer grote betogingen.

Mijn eerste betoging dateert van mei 1986, tegen de besparingsplannen van de regering-Martens. Toen kwamen meer dan 200.000 mensen op straat. Ook de beroemde ‘Witte Mars’ in de herfst van 1996 was nog groter. Dat zijn de enige twee mobilisaties die duidelijk boven vandaag uitstaken.

De andere grote momenten — zoals de betoging van november 2014 tegen de besparingen van Jan Jambon en de regering-Michel, met toen ongeveer 120.000 deelnemers — kwamen wel in de buurt, maar bleven kleiner.

De vakbonden schatten het aantal deelnemers vandaag op ongeveer 140.000. Dat is geenszins overdreven, zeker als je rekening houdt met verschillende concrete parameters: de gegevens van het openbaar vervoer, de omvang van de manifestatie, en de getuigenissen uit het hele land.

Het is bijzonder opmerkelijk dat de hoogste politietop plots het cijfer van 80.000 deelnemers verspreidde, een cijfer dat compleet uit de lucht is gegrepen. Even opmerkelijk is dat dit absurde cijfer vervolgens zonder veel kritische toetsing door de mainstreammedia werd overgenomen. Elke objectieve, materiële maatstaf wijst op een veel grotere opkomst.

Daarbij rijst de vraag welke rol minister van Binnenlandse Zaken Bernard Quintin (MR) heeft gespeeld in de communicatie over deze cijfers, aangezien hij zelf aanwezig was in het controlecentrum van waaruit de telling en berichtgeving werden gecoördineerd. De heer Quintin maakt, voor alle duidelijkheid, deel uit van de regeringsmeerderheid waartegen werd betoogd.

Om het geheel beter te kunnen duiden, is het nuttig om enkele feiten op een rij te zetten.

Feit 1. Overvolle treinen richting Brussel

Vanuit alle delen van het land waren de treinen richting Brussel deze ochtend overvol. In Luik meldden de media al om 9u28:

“Massale opkomst in Luik-Guillemins deze dinsdag. De NMBS had meerdere extra treinen ingelegd, maar die blijken onvoldoende. Het is onzeker of iedereen nog mee kan om te betogen in Brussel.”
Verschillende reizigers bevestigen dat ze niet meer op de trein geraakten. Hetzelfde verhaal kwam er ook vanuit Charleroi, en vanuit vele andere plaatsen.

Feit 2. 75.000 op voorhand gereserveerde tickets

Via de vakbonden werden 75.000 tickets gereserveerd. Dat zijn mensen die zich op voorhand hebben aangemeld, en dat cijfer ligt een pak hoger dan anders. Bij dat cijfer moeten de duizenden mensen worden geteld die zich nog de dag zelf hebben aangemeld, de tienduizenden die op eigen initiatief naar de betoging kwamen, en de tienduizenden die uit het Brusselse zelf komen, de grootste economische regio van ons land.

Feit 3. Brede mobilisatie in bedrijven en samenleving

Volgens ongeveer alle getuigenissen was de mobilisatie breder dan in februari. Hele sectoren lagen stil: luchthavens, industrie, scholen, crèches en het openbaar vervoer. Ook het middenveld, jongerenorganisaties en burgers namen massaal deel.

Feit 4. Een kilometerslange stoet tussen Noord en Zuid

Om 11u46 meldde de Brusselse politie op X dat de kop van de betoging al aan het Zuidstation was aangekomen, terwijl de staart van de stoet nog niet was vertrokken aan het Noordstation. Journalist Rob Van Herck vatte het in het VTM-journaal van 13u18 zo samen:

“Een grote betoging, waarbij het begin al aan het einde is, aan het Zuidstation, terwijl de laatste mensen nog moeten vertrekken aan het Noordstation. Veel volk op straat om de boodschap van meneer Engelaar te steunen.”

Feit 5. Spontane tweede betoging

Rond 12u20 waren er nog steeds groepen die het Noordstation niet hadden verlaten. Een deel van hen startte spontaan een tweede betoging in de Adolphe Maxlaan, parallel aan het officiële parcours. Ook die straten stonden vol.

Feit 6. Politieke aanwezigheid in het controlecentrum

Minister van Binnenlandse Zaken Bernard Quintin (MR) volgde de situatie mee vanuit het hoofdkwartier, samen met de top van de politie, die instond voor de telling van het aantal deelnemers en het toezicht op het verloop van de manifestatie.

Feit 7. Meer volk dan in 2014

Getuigen die ook aanwezig waren op de historische betoging van 2014 — toen naar schatting 120.000 mensen deelnamen — zeggen unaniem dat er vandaag nog meer volk was. “In 37 jaar heb ik nog nooit een syndicale mobilisatie van deze omvang meegemaakt,” zo zeiden velen.

Feit 8. Cijfers worden politiek gebruikt

Dat men deze betoging met naar schatting 140.000 deelnemers tracht te minimaliseren en discrediteren, heeft ook een politieke betekenis.

Op het VRT-nieuws werd de hele dag “fijntjes” herhaald dat de vakbonden op 100.000 deelnemers hadden gerekend, maar dat dat aantal niet werd bereikt. Terwijl in werkelijkheid alle parameters aangeven dat er veel meer mensen hebben betoogd.

Conclusie

Het politie-cijfer van 80.000 deelnemers houdt geen stand tegenover de vele signalen van op het terrein. De realiteit ligt volgens verschillende waarnemers rond de 140.000 aanwezigen. De vraag rijst of de onderschatting van het aantal betogers niet bewust is ingezet om de draagkracht van de beweging te minimaliseren.

Het moet toch zijn dat een aantal grote-geld-krachten in Brussel flink nerveus beginnen te worden van dit breed gedragen syndicaal verzet tegen een van de meest asociale regeringen van de afgelopen decennia. Dat betekent alleen maar dat we het verzet nu nog breder en dieper moeten verderzetten.”