“Het is tijd dat de gruwelijke en illegale blokkade tegen Cuba verdwijnt”

Excellenties, genodigden, vrienden, kameraden,

Ik kan niet anders dan starten met een woord over Palestina. Voor de ogen van de wereldpers is een etnische zuivering aan de gang. Een vernietigingsoorlog, live op de televisie. “Gaza is een begraafplaats geworden voor duizenden kinderen. En een levende hel voor alle anderen”, zei de woordvoerder van Unicef vorige week.

De weerzinwekkende vernietigingsoorlog van Israël tegen Gaza, is tegelijkertijd een aanval op alles wat internationaal recht is. Waar zijn de sancties tegen de apartheidsstaat Israël? Waar is het militair embargo tegen de oorlogsmachine die Israël is? Waar is het arrestatiebevel van het Internationaal Strafhof voor Netanyahu en de Israëlische legerleiding?

De oorlogsas Verenigde Staten-Israël denkt dat ze boven alle wetten verheven zijn, en zich alles mogen en kunnen permitteren. 

Maar beste vrienden, diezelfde as staat meer geïsoleerd dan ooit. Dat is precies wat Cuba heeft laten zien. Bij de stemming in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 2 november stemden 187 landen stemden eensgezind voor het opheffen van de blokkade. 187 landen stemden voor. Slechts twee landen stemden tegen: de Verenigde Staten en Israël. Dat is niet toevallig.

Van alle landen ter wereld is het de Verenigde Staten alleen gelukt om Israël te vinden om hen te steunen tegen Cuba. Alleen een apartheidsstaat, die al jarenlang een illegaal blokkade oplegt aan Gaza, staat aan de zijde van Washington. Welk moreel gezag kan van die stemming uitgaan? 

Oorlogsstokers zoals de Verenigde Staten en Israël staan steeds meer geïsoleerd, en botsen op een steeds groter wordende stem die respect eist voor het internationaal recht, en een einde eist van de hypocriete politiek van twee-maten-twee-gewichten.

De Verenigde Staten voeren al 60 jaar een oorlog tegen Cuba met de langstdurende blokkade uit de moderne geschiedenis. Die blokkade is illegaal, immoreel en crimineel. Het is niet alleen een blokkade tegen een onafhankelijk land; het is ook een blokkade tegen een fier volk dat zijn soevereiniteit verdedigt; en het is ook een blokkade waarmee de Verenigde Staten een socialistisch ideaal met alle mogelijke middelen probeert klein te krijgen.

Achter die misdadige blokkade, en achter die ellenlange reeks sancties zit een regime dat angst heeft. Washington heeft angst voor een menswaardig alternatief op deze zieke oorlogszuchtige wereld. Daarom probeert men het kleine Cuba op alle mogelijke manieren te wurgen. 

Washington legt sancties op aan bedrijven of overheden die willen investeren in Cuba, of op een normale basis handelsrelaties willen aangaan. Die sanctiewetten van de Verenigde Staten zijn compleet illegaal. En ook het extraterritoriale karakter van de sancties zijn onwettelijk.

Men kan niet tegelijkertijd soeverein zijn, en tegelijkertijd naar de oekazes van Washington blijven luisteren. Elk land dat beweert soeverein te zijn zou zijn eigen relaties moeten aangaan, en zich niet onderwerpen aan de illegale dwang- en strafpraktijken van de Verenigde Staten. Europa moet zijn eigen weg gaan, en volle relaties met Cuba aangaan. De samenwerking tussen de Europese Unie en Cuba is een win-winsituatie voor beiden, op veel niveaus. Bijvoorbeeld op het niveau van wetenschap.

Een Europese verordening, die bekend staat als de ‘blokkeringswet’, stelt dat “bedrijven niet gemachtigd zijn om Amerikaanse wetten toe te passen die sancties opleggen, inclusief tegen Cuba”. Banken mogen dus geen overschrijvingen naar Cuba blokkeren of zelf sancties toepassen. Toch doen de meeste Belgische banken dat wel. Dat moet stoppen, en dat kan ook stoppen.

Hierover, en over veel andere gevallen, zullen internationale experten en getuigen aan het woord komen. Allemaal belangrijke getuigenissen, op basis waarvan de jury een stevig verdict kan uitspreken. 

Het is de ambitie van dit Internationaal Tribunaal tegen de blokkade om te helpen de patstelling te doorbreken.

Het is tijd dat de gruwelijke en illegale blokkade verdwijnt. Het is tijd dat Cuba van de lijst wordt geschrapt van staten die het terrorisme steunen. Het is tijd dat Washington niet langer dicteert wat soevereine landen wel en niet mogen doen. 

Het is tijd dat het internationaal recht zegeviert.